İlişkimiz çok sıradanlaşmıştı. Heyecan yoktu. Her zaman kafesten kurtulmak temalı depresif bir ruh halindeyken başvurduğum biricik heyecanım iken, İstanbul'a taşınmamdan sonra her şey değişti. Artık yapmak istediklerimi yazmak yerine yapmaya başlamıştım. Sen de farkındaydın olan bitenin. Hayat heyecanla akıyordu (ki hala akıyor). Keyfim bu kadar yerindeyken, yeni bir heyecan umuduyla, bambaşka bir blogla haşır neşir oldum bir süre. Evet sanırım ilişkimiz bunu bilmeni hakediyor. Seni bir türlü hayata geçiremediğim bir blogla aldattım.
Evet sevgili blog, tasarımıydı, adıydı, içeriğiydi derken, ben o güzelim blogu açana kadar başkaları sitesini kurdu. Ben de bu yoğunluğumun arasında, piyasada zaten var olan bir konsepte kafa yormak yerine, başka projelere yöneldim.
Umarım iyi yapmışımdır, çünkü açık söylemem gerekirse içimde ukte kaldı.
Bu arada seni soran eş-dost'a biraz aramız açık dedim. Asla kopmam ama şimdilik başka bir projem var dedim. Sorarlarsa sende aksini söyleme.
Ama sana söylemem gereken zehir zemberek şeyler var haberin olsun.
Şimdi çok müsait olmadığım için af kouşmasını kısa kesiyorum.
Ama sonra konuşacaklarımız var.
;)
